Alle berichten van sieta

De wijsheid van de herfst

Het is weer herfst. Bomen laten hun bladeren vallen, veel planten verdwijnen onder de grond, vogels trekken naar het Zuiden en andere dieren houden een winterslaap. De natuur gaat in rust om zich voor te bereiden op een volgende periode van aanwas en ontwikkeling.

Hoe anders gaat dat vaak bij ons, de mens. Aan het einde van een jaar proberen wij nog een deadline te halen, moet vaak de grootste helft van de jaarresultaten nog gerealiseerd worden, beginnen we nog eens in een hoge versnelling aan een nieuwe klus, willen we de opdrachtenportefeuille voor het volgende jaar volledig in beeld hebben….. Wij nemen geen tijd voor rust om ons even terug te trekken en onbezorgd een volgend seizoen voor te bereiden.

Hoe anders zou het zijn als we de herfst gebruiken voor bezinning? Voor het loslaten van overbodige ballast en genieten van de stilte en rust die we af en toe zo hard nodig hebben? Voor elk mens en elke organisatie is het nodig om zich af en toe leeg te maken, om zo weer ruimte te maken voor nieuwe ideeën en ontwikkelingen. Door mee te bewegen op het ritme van de natuur is er na een periode van groei en bloei nu een periode aangebroken van oogsten en loslaten. Je blik naar binnen keren, terugkijken op wat gebeurd is en overbodige zaken opruimen. Van alle dingen die niet bijdragen aan de betekenis die jij en/of jouw organisatie in deze wereld wilt hebben, kun je nu afscheid nemen. Gewoon, door even de drukte los te laten en gebruik te maken van de wijsheid van de herfst.


Steven Zwerink: pleidooi voor een zinvol leven

Als geld er niet toe doet

Steven Zwerink vertelt zijn studenten dat zij vooral moeten kiezen voor een leven vanuit passie. Doen wat ze echt graag willen doen. Alleen de dingen doen omdat je daar geld mee kunt verdienen is verspilling van tijd stelt hij. Als je doet wat je het allerliefste doet, zijn er altijd mensen die dat graag bij jou komen halen. Wat willen we onze kinderen op school leren?


Als geld er niet toe doet.. from Steven Zwerink on Vimeo.

Kun je een rups leren vliegen?

Dit is de titel van een boek dat gaat over het verschil tussen veranderen en transformatie, geschreven door Jan Bommerez en Kees van Zijtveld. Een boek dat helemaal past bij deze tijd waarin zoveel mensen op zoek zijn naar zingeving. Het boek heeft ons diep geraakt. Waarom? Omdat het woorden geeft aan wat we voelen en ervaren. Het inspireert ons om het hoogst mogelijke potentieel in onszelf en anderen te ontdekken.
De essentie van transformatie gaat over bevrijden van het potentieel dat in ieder mens al aanwezig is, zoals de rups het potentieel van de vlinder in zich draagt. Transformatie werkt vanuit een ander paradigma dan veranderen. Het is een andere manier van kijken, zijn en doen.
Een aantal principes van transformatie die in het boek worden genoemd:

  • Loslaten van oordelen en kijken met frisse blik
  • Geloof in het potentieel van ieder mens, iedere medewerker
  • Beschikken over een hoge mate van emotionele intelligentie
  • Leven vanuit innerlijke eenvoud om externe complexiteit aan te kunnen
  • Zijn wie je bent en je eigen principes zijn

Het boek geeft prachtige voorbeelden van transformationele leiders die door het creëren van een liefdevolle omgeving enorme (ook zakelijke) successen en winsten hebben behaald. Waar wachten we nog op? Bij WIJS&moed zijn we al volop in transformatie. Wij geloven in wijze organisaties die mooie resultaten behalen, die groeien en bloeien!
Kortom: gun jezelf de inspiratie van dit boek!


Transformatie, wat is dat eigenlijk?

Vaak wordt mij gevraagd of ik een verschil maak tussen veranderen en transformeren. Het antwoord is ja.
Transformatie betekent het vinden van oplossingen van een andere orde. Daar is niets hoogdravends aan, het is gewoon anders. Anders als gebruikelijke oplossingen niet (meer) werken.
Een simpel voorbeeld ter illustratie. Ik leid een vergadering die maandelijks plaatsvindt en altijd komen we tijd tekort om alle punten van de agenda deugdelijk af te werken. Gebruikelijke oplossingen zijn meer tijd plannen (die er meestal niet is) of strak de vergadering leiden om uitweidingen te voorkomen. Beide oplossingen richten zich op beheersing van het primaire probleem, tijd. Beide oplossingen hebben niet tot een wezenlijke verbetering van het probleem geleid. De aanpak van een andere orde was meer tijd nemen om naar elkaar te luisteren. De focus dus op kwaliteit van het gesprek in plaats van kwantitatieve tijd. Het resultaat was betere kwaliteit besluiten in minder tijd.
Bij de organisatievraagstukken die op ons afkomen is veel meer aan de hand. Ook daar geldt dat van alles is geprobeerd zonder wezenlijk resultaat. Medewerkers zijn ontevreden, de samenwerking tussen teams of binnen een team wringt, de (financiële) resultaten blijven achter, kortom het stagneert. Vaak is al gereorganiseerd, maar op één of andere manier lijkt de ziel wel uit de organisatie verdwenen. Het kan anders, met minder energie meer bereiken. Een mooi voorbeeld is de eerste WK voetbalwedstrijd van Nederland. De verwachtingen waren van tevoren niet hoog gespannen. Na de eerste gelijkmaker hervond het team het zelfvertrouwen en na de tweede goal, die het team op voorsprong bracht, was het geloof in eigen kunnen terug. Ze kregen vleugels en maakten nog 3 prachtige goals. Ze groeiden boven zichzelf uit.
De rol van de voetbalcoach is vergelijkbaar met die van leidinggevende. Naast strategie werkt hij aan het geloof in eigen kunnen als individu en als team. Iedereen doet er toe!
In organisaties werkt het net zo. De eerste en misschien wel moeilijkste stap in transformatie is sturen op een gezamenlijke missie en vertrouwen in elkaar in plaats van rechtstreeks sturen op resultaten. Vertrouwen op de kracht van het geheel in plaats van strakke control vanuit de top. Het vraagt moed om met transformatie van de gebaande paden af te wijken. De voorbeelden om ons heen laten zien dat het zeer de moeite waard is als gangbare oplossingen niet meer werken.